VERREKENING TEVEEL GENOTEN VERLOF

Mag een werkgever de teveel opgenomen verlofdagen verrekenen bij het einde van het dienstverband? Deze werknemer dacht van niet en maakte een zaak aanhangig bij de rechtbank Roermond. Wie kreeg er gelijk van de rechter?

Vakantie, wie houdt er niet van. Persoonlijk ben ik er gek op: heerlijk op het strand met een cocktail, lang weekendweg of gewoon relaxen op mijn eigen bank. Helaas, zijn onze verlofdagen beperkt. De verlofdagen kunnen onder meer een rol spelen bij het einde van het dienstverband. Zo ook bij deze werknemer.

DE DISCUSSIE

Werknemer is van 12 maart 2007 tot en met 31 december 2016 werkzaam geweest in de functie van cv-monteur. Bij het einde van zijn dienstverband blijkt werknemer 8.75 uren teveel aan verlof te hebben opgenomen. De ex-werkgever verrekent de teveel opgenomen verlofdagen en koppelt er een vergoeding aan van ongeveer € 500,00. Na verrekening met de opgebouwde vakantietoeslag keert de ex-werkgever een bedrag van € 468,02 netto aan vakantietoeslag uit.

Werknemer is van mening dat de ex-werkgever bij het einde van zijn dienstverband niet had mogen overgaan tot het verrekenen van de teveel opgenomen verlofdagen. Werknemer vordert dan ook betaling van de volledige opgebouwde vakantieslag te weten een bedrag van € 976,98 bruto.

OORDEEL KANTONRECHTER

De kantonrechter oordeelt dat er wel degelijk een wettelijke grondslag is voor de vergoeding door een werknemer van teveel opgenomen verlofdagen. De kantonrechter overweegt het volgende. De aan een werknemer jaarlijks toegekende verlofdagen worden gedurende het jaar tijdsevenredig opgebouwd en staan – indien een tegoed tot uitbetaling in geld leidt – gelijk aan “gewoon” loon. Voordat aanspraak kan worden gemaakt op deze vorm van loon zal daarvoor eerst gedurende een tijdsevenredige periode arbeid moeten worden verricht.

Indien verlofdagen worden opgenomen voordat deze zijn opgebouwd, dan is sprake van een voorschot op loon. Gaat een werknemer vervolgens uit dienst voordat de bij wijze van voorschot opgenomen dagen zijn opgebouwd, dan moet dit loon geacht worden onverschuldigd te zijn betaald door de werkgever. De werkgever kan de tegenwaarde van de teveel opgenomen verlofdagen dan op grond van artikel 203 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek bij het einde van het dienstverband terugvorderen van de werknemer. Dit is slechts anders, indien terugvordering in het gegeven geval naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. De rechter oordeelt dat daarvan hier geen sprake is.

CONCLUSIE

De werkgever heeft bij het einde van het dienstverband met betrekking tot de door de werknemer teveel opgenomen verlofuren een vordering uit hoofde van onverschuldigde betaling op de werknemer. Er is immers sprake van een voorschot op het loon. De werkgever kan de tegenwaarde in geld van de teveel opgenomen uren verrekenen met de aan de werknemer uit te betalen vakantietoeslag. Werkgever wordt in deze zaak dan ook gelijk gesteld voor wat betreft de verrekening van de teveel genoten verlofuren. Jammer genoeg voor de werkgever dient hij alsnog de proceskosten te betalen omdat de tegenvordering van de werkgever is afgewezen.